Misvattingen.nl
Kaft

Verbeteringen en aanvul­lingen

Aardrijkskunde

De Rijn komt bij Lobith ons land binnen. Er staat op pagina 27 dat pas bij Millingen de Rijn ‘helemaal van ons’ is. Men zou kunnen volhouden dat daar niet langer de Rijn stroomt, maar het Bijlands Kanaal (men zegt: Bielands). Dat werd tussen 1773 en 1776 gegraven om een bocht in de rivier af te snijden en de afwatering te verbeteren. Op de kaart hieronder ligt de Spijkse Dijk linksonder en de Millingse Bandijk rechts.

Volgens Rijkswaterstaat heet de Rijn zodra die bij Spijk binnenkomt Boven-Rijn en ‘het gedeelte tussen Tolkamer en het Pannerdensch Kanaal wordt ook wel het Bijlands Kanaal genoemd’. Bijlands Kanaal

12 februari 2020


Geschiedenis

Heren sluiten links-over-rechts omdat de Romeinen het al zo deden. Er staat op p. 40 dat in victo­riaanse tijden, halver­wege de negen­tiende eeuw, vrouwen­kleding en mannen­kleding in onze contreien verschil­lende sluitingen kregen. Dat klopt wel, maar dat ook pas rond die tijd iemand opeens bedacht linker- en rechterschoenen te gaan maken, blijkt toch een misvatting.

‘De oude Egypte­naren, Grieken, Romeinen, middel­eeuwse en zelfs vroeg­moderne schoen­makers bezaten en benutten al de kennis voor het vervaar­digen van ongelijke paren, zoals archeo­logisch en gedrukt materiaal bewijst’ (B. E. Hazard: The organization of the boot and shoe industry in Massa­chusetts before 1875, Cambridge 1921).

Een paar schoenen uit het bezit van Immanuel Kant (1724–1804) in het museum van Dresden is duidelijk verschillend, en het Beiers Museum in München bezit ettelijke losse linker en rechter kinder­schoenen en rij­laarzen, de oudste uit de tweede helft van de vijf­tiende eeuw (S. Durian-Ress: Schuhe: vom späten Mittelalter bis zur Gegenwart, München 1991).

Het was vooral door de Reform­beweging aan het eind van de negen­tiende eeuw dat het vanzelfsprekend werd, om niet te zeggen verplicht, de vorm van de voet te volgen.

22 augustus 2021


Er was ooit een vrouwelijke paus. De eerste die een vrouwe­lijke paus opvoerde, was zo te zien niet Steven van Bourbon (p. 45), maar Jean de Mailly in zijn Chronica universalis uit 1255, een lijst van pausen en monarchen vanaf AD 47. Volgens hem speelde het incident in 1099, na Urbanus II, maar hij noemt geen naam.

In de middel­eeuwen werd het verhaal algemeen voor waar gehouden, de eerste kritische beschou­wingen verschijnen aan het eind van de zestiende eeuw (Florimond de Raemond: Erreur populaire de la papesse Ieanne, 1587).

9 oktober 2022


Nicot bracht de tabak naar Frankrijk, Raleigh naar Engeland. In 1851 zette de Franse geschied­kundige en Brazilië-kenner Ferdinand Denis de zaken recht in zijn pamflet Lettre sur l’intro­duction du tabac en France. Dat had ik even gemist.

In 1555 leerde de Franse ontdek­kingsrei­ziger André Thevet van de Tupinambá in Brazilië tabak te roken. Hij nam zaadjes van de plant mee en kweekte ze, terug in Angoulême, op. Hij zong de lof ervan in zijn Les singularitez de la France antarctique (Parijs 1557), al wees hij ook direct op het gevaar van verslaving.

Jean Nicot de Villemain is nooit in Amerika geweest. Hij werd in 1559 ambas­sadeur in Lissabon, waar de diplo­maat en geleerde Damiaan De Goes hem tabaks­plantjes uit Florida schonk. Nicot stuurde het ‘kruid met wonder­baar­lijke eigen­schappen’ direct naar Catherina de’ Medici als medi­cijn tegen haar migraine. Het werd aan het Franse hof al snel nicotiane genoemd — waarmee, tot uitge­sproken ergernis van Thevet, Nicots naam definitief aan de tabak was verbonden.

9 oktober 2022


Gezondheid

In spinazie zit veel ijzer. De in anekdotes vaak genoemde Emil Wolff — vanaf 1870 Emil von Wolff — middelde twee waarden uit eerder onderzoek en kwam uit op 3,35 procent ijzeroxide in tot as verbrande spinazie (de tabellen staan in Wolffs boek op pagina 101 van deel I en op pagina 128 van deel II), en dat heeft Jan Willem Nien­huys herleid naar de moder­nere waarden 386 milligram ijzer per 100 gram droge bestand­delen, en uiteraard niet per 100 milligram, zoals in het boek op pagina 180 staat.

27 april 2020


Wetenschap

De zwarte doos is naar Black genoemd. Deze misvat­ting doet alleen in Nederland de ronde — geen wonder, weten we nu dankzij lezer Henk Hemelaar: het verhaal is op 2 april 1991 gelanceerd door Trouw-redacteur Ruud Verdonck voor de onvol­prezen rubriek ‘Het Genootschap’. Verdonck intro­duceert verzekeringsagent Hugh Black (1898–1 april 1961), in Schotland opge­groeid maar met Belgische grootouders, Amedee en Cecile Zwart uit Oudenaarde. Black diende het voorstel de vlucht­gegevens te registreren in 1951 bij Lloyd’s in Londen in, aldus nog steeds Verdonck, maar toen zijn apparaat zes jaar later verplicht werd gesteld, was iedereen vergeten dat ‘Black box’ eigenlijk een eponiem was...

Een week later meldde de rubriek voor de zeker­heid nog maar eens nadruk­kelijk dat het heus een 1 aprilgrap was, maar toen had het verhaal al vleugels gekregen.

25 september 2020


Koud water bevriest eerder dan warm water. Inmiddels lijkt er toch helder­heid in de kwestie te zijn gekomen, vooral dankzij het labora­torium­werk van de Amerikaanse fysicus James Brownridge (American Journal of Physics, dl. 79 (2011), p. 78). ‘Het is mogelijk consistent heet water sneller te zien bevriezen dan koud water onder bepaalde omstan­digheden.’

Bij het bevriezen hebben de aller­eerste ijskristallen altijd micro­scopische veront­reinigingen in het water nodig voor houvast — als die slecht voorhanden zijn, kan de tempe­ratuur van het water ver onder het vriespunt dalen zonder dat het water bevriest. Bovendien geeft de ene veront­reiniging meer houvast dan de andere: dat kan tot wel 6 °C schelen. Door te werken met verschil­lende water­monsters — afgesloten buisjes met 10 millliter kraan­water, sneeuw­water of gedestil­leerd water — kon Brownridge water van 100 °C steevast tot wel tien minuten (op ongeveer een half uur) eerder laten bevriezen dan water van 25 °C. Hij kon het zelfs zo inrichten dat water van ongeveer 100 °C soms eerder bevroor dan water van ongeveer 0 °C.

9 oktober 2022


Galilei zei na zijn veroordeling: ‘En toch beweegt zij.’ De Ameri­kaanse astro­fysicus Mario Livio wist in 2020 het schilderij dat Jules Van Belle in zijn bezit had, op te sporen — het bleek in 2007 in Antwerpen te zijn geveild door een verre nazaat van Van Belle (Scientific American, blog 6 mei 2020). Bovendien, zo ontdekte Livio, was het hoogstwaarschijnlijk een negen­tiende-eeuwse kopie van een schil­derij uit 1837 van de Vlaamse meester Eugeen Van Maldeghem, Galilee in de gevangenis.

Eugeen Van Maldeghem: Galilee in de gevangenis

Eugeen Van Maldeghem: Galilee in de gevangenis. Foto: Gerald Delvaux / Stedelijke Musea Sint-Niklaas.

De fraaie ontdekking van Livio was voor mij aanleiding er nog eens goed in te duiken en een uitge­breid artikel over de geschie­denis van de gevleu­gelde woorden te schrijven voor het tijdschrift Skepter — om het hele verhaal niet nog eens te vertellen, verwijs ik hier maar naar dat stuk.

9 oktober 2022


Een echtpaar is gelukkiger met kinderen. Ook uit recent onder­zoek blijkt, overal ter wereld, hetzelfde patroon: echt­paren met kinderen zijn niet per se geluk­kiger dan echtparen zonder kinderen. Integen­deel, behalve de eerste maanden na de bevalling leveren kinderen stee­vast meer zorgen dan vreugde (L. Stanca: Journal of Economic Behavior and Organization, dl. 81 (2012), p. 742). Het geldt voor alle soorten huis­houdens, voor moeders en vaders, voor relaxte en gestreste types. En het verschil blijft als de kinderen het huis uit zijn.

De belangrijkste factor die het lijden van ouders kan verlichten, zo blijkt uit een grote inter­nationale verge­lijking van Jennifer Glass en collega’s (American Journal of Sociology, dl. 122 (2016), p. 886), is overheids­steun. In landen met uitge­breide ouder­schaps­voorzie­ningen, zoals Scandi­navië en Frankrijk, is het verschil in geluk beduidend kleiner dan in medi­terrane landen en vooral de Verenigde Staten.

9 oktober 2022


Kunst

Rousseau bedacht de term ‘nobele wilde’. Het idee van de nobele wilde valt het eerst te lezen in het verslag van de Franse advocaat Marc Lescarbot over zijn bezoeken in 1606 aan de Míkmaq in Noord­oost-Canada — het ‘nobele’ sloeg op het feit dat de indianen de jacht bedreven, een recht dat in Europa aan de adel was voorbe­houden. De term werd geïntro­duceerd door John Dryden, die in 1672 dichtte: ‘When wild in woods the noble savage ran.’

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) gebruikt de term nergens in zijn werken, zo betoogt antro­poloog Ter Ellingson in zijn The myth of the noble savage (Berkeley, 2001). Pas in 1859 duikt de combi­natie weer op in een rede van de Britse racis­tische diplomaat John Crawfurd, die ermee de idealen van sociale hervor­mings­beweging weghoonde. Crawfurd citeert in zijn toespraak de regel van Dryden, schetst een ellendig beeld van primi­tieve samen­levingen, en haalt dan Rousseau erbij: die ‘zeer excentrieke filosoof’, zei hij, was jaloers op de wilden, maar ‘een nachtje bij de Vuurlanders zou hem vast tot een verstan­diger conclusie brengen’.

De nobele wilde werd bedacht, aldus Ellingson, als stroman voor een politieke agenda, en daarvoor dient hij nog steeds — voor elke politieke agenda.

27 april 2020


Godsdienst

De geboortedatum van Jezus. De Amerikaanse historicus Alden Mosshammer maakt in zijn The Easter computus and the origins of the christian eracalculator (Oxford 2008) aanne­melijk dat we zowel de dag als het jaar van Jezus’ geboorte te danken hebben aan de historicus Julius Africanus, die rond 220 in Alexandrië een vijfdelige chrono­logie van de Bijbel vervaar­digde, de Chronographiai. Africanus redeneerde: aangezien de bevruch­ting van Maria niet anders dan een geheel aantal jaren na de schepping kon hebben plaatsgevonden, en de schepping niet anders dan op de eerste dag van het jaar — dus het begin van de lente, destijds 25 maart — kon hebben plaats­gevonden, moet Jezus negen maanden later, 25 december, zijn geboren.

Africanus betoogde verder dat er tussen de dag van de schep­ping en de komst van de Heiland precies 5500 jaar moest zijn verlopen, dus dat Jezus was geboren op 25 december 5501 Anno Mundi. De zesde-eeuwse monnik Dionysius Exiguus, aan wie wij de telling Anno Domini danken, trok 5500 af van de telling van Julius Africanus en begon opnieuw te tellen bij 1.

9 oktober 2022


Pasen is de eerste zondag na de eerste volle maan na het begin van de lente. Ondanks de waar­schuwing van Knuth heb ik toch nog een foutje gemaakt in het algoritme voor de paas­datum. Bij stap f mag de uitkomst niet negatief worden (voor het eerst gebeurt dat in het jaar 9006, daarna steeds vaker). Een extra bevei­ligings­stap moet dus worden ingebouwd: ‘mocht de rest kleiner dan 0 zijn, tel er 30 bij op’ (D. Knuth: Communications of the ACM, dl. 5 (1962), 209)

En de allerlaatste stap in h had iets nauw­keuriger moeten worden gefor­muleerd: ‘Als de uitkomst van h groter is dan 31, dan valt eerste paasdag op h − 31 april, anders op h maart’.

9 oktober 2022


Algemene ontwikkeling

Een vulpen gaat naar je hand staan. Een correctie die ik al vele drukken eerder had moeten invoeren: het puntje van de pen bestaat al ongeveer een eeuw niet meer uit het zeldz­ame en dure iridium, maar uit een legering van verwante metalen, vooral wolfraam met ruthe­nium, rhodium en rhenium. Ook al heet het nog wel vaak ‘iridium’.

13 oktober 2020


Oude Eskimo’s gaan het ijs op om alleen te sterven. Na ruim twintig jaar vond Shetal Shah het wel eens tijd om alsnog zijn complete verhaal in te trekken (Journal of the American Medical Association, dl. 327 (2022), p. 1294). Niet omdat hij zich schaamde dat hij het uit zijn duim had gezogen en zijn opleider voor kwezel had uitgemaakt, maar omdat hij het inmid­dels respect­loos vond ‘in het licht van de huidige aandacht voor inclusie’. Hij zag nu in dat zijn artikel ‘onbe­doeld stereo­typen kan hebben versterkt of een verkeerde voor­stelling van inheemse Ameri­kanen en Alas­kanen kan hebben gegeven’.

Aan zijn verzoek tot retractie zouden anderen een voorbeeld kunnen nemen, voegde hij er nog aan toe: ‘Het laat zien dat het nooit te laat is om misstappen uit het verleden te corrigeren.’

10 april 2022


Kaft
Koop het boek